Maart 2019: Verslag van Ida en Thea vanuit Tobang, Chepang hills, Nepal
De trip naar Tobang was voor ons heel indrukwekkend. We zijn erg blij dat we gegaan zijn.
Wat een prachtig project heeft St. Nepal Benefiet Aalsmeer daar en wat is het hard nodig dat deze mensen geholpen worden.

Op woensdag kwam Nirmal Adhikari, projectleider van St. Kanchan Nepal ons met een jeep ophalen vanuit ons hotel in Phokara. Onderweg hebben we geluncht en toen vanaf de hoofdweg nog anderhalf uur door de bergen gereden. Onze chauffeur Ran reed erg rustig en we voelden ons veilig in de auto.
Toen we in Tobang aankwamen was Tilu daar al en verwelkomde ons met thee.
Daarna zijn we met de hele groep een aantal families gaan bezoeken.

We hebben 1 familie bezocht waar we zeer ontsteld vandaan kwamen.
Een vrouw die 6 dochters heeft gebaard waarvan er 1 overleden is en haar man heeft een 2e vrouw genomen om te kijken of hij daar een zoon bij kon maken maar helaas werd dit ook weer een dochter.
De hele familie woont in een krotje van planken en zeildoek. Heel koud ’s nachts en zeer ongezond voor de kinderen.
We hebben Nirmal aangeboden om te kijken of we in Nederland hulp kunnen organiseren om deze familie te helpen.


(noot Joke: inmiddels heb ik vernomen van Nirmal, dat ook zij een nieuw huisje hebben en een watertank ervoor!).

’s Avonds heeft Nirmal in een ruimte een presentatie gegeven over hygiëne. Dit deed hij aan de hand van video’s en een powerpoint presentatie.

Tijdens de presentatie barstte er een enorm noodweer los met hagelstenen van 1 cm en onweer.
We hebben op dat moment een theepauze gehouden want Nirmal was niet meer te verstaan.
De ruimte had een metalen golfplaten dak dus je kunt je voorstellen welk kabaal er ontstond.
Er waren veel mensen op afgekomen maar dat zul je kunnen zien op de foto’s.
Na de presentatie zijn we naar de kerk gegaan waar we hebben geslapen.
Even afzien op de harde vloer maar we hebben het overleeft.

De volgende ochtend 6 uur opgestaan en de zonopkomst gezien en daarna hebben we de rest van de families bezocht.
Deze waren wat meer afgelegen en nogal een stukje lopen of meer klimmen en klauteren.
Gelukkig hadden we genoeg mankracht om ons heen om ons te helpen.
Rond 11 uur zijn we weer met de auto naar de hoofdweg gereden en onderweg geluncht.
Tilu reed met ons mee terug naar Sapana village en zat opgevouwen tussen al onze bagage achterin.

S Middags waren we weer in Sauraha en konden we onze aandacht geven aan onze kinderen en bestuur van het kinderhuis.

Lieve groetjes,

Ida Dedding en Thea Harland

Ida en Thea te gast bij Tilu